Мой первый друг, Саша, с которым мы познакомились еще в детском саду, — полная противоположность мне. Худенький, с огромными задумчивыми глазами зеленовато-серого цвета, всегда аккуратно и со вкусом одет. Любит много читать и знает, кажется, все. С ним всегда интересно. Он вовсе не "заучка", просто мир науки, литературы — его стихия. А еще у него есть удивительная черта: потребность делиться всем, что он узнал. Если начнет рассказывать — заслушаешься. Дружба с ним наполняет мою жизнь счастьем. Мы больше любим радоваться вместе, чем жаловаться друг другу на неудачи. Он с удовольствием слушает рассказы о моих спортивных делах, может оставить все свои заботы и поехать со мной на стадион посмотреть футбольный матч. Мне легче и веселее живется рядом с моим другом!

ჩემი პირველი მეგობარი, საშა, რომელიც ჯერ კიდევ საბავშვო ბაღში, _  ჩემი სრულიად საწინააღმდეგოა. გამხდარი, დიდი ჩაფიქრებული თვალებით მწვანე-ნაცრისფერი ფერით, ყოველთვის მოწესრიგებული და გემოვნებით ჩაცმული. ბევრი კითხვა უყვარს და იცი, მგონი, ყველაფერი.  მასთან ყოველთვის საინტერესოა. ის სრულიად არ არის „ყველაფრის დამზუთხავი“, უბრალოდ მეცნიერების, ლიტერატურის სამყარო _ მისი სტიქიაა. კიდევ მას აქვს გასაოცარი თვისება: მოთხოვნილება გაგიზიაროს ყველაფერი, რაც გაიგო. თუკი დაიწყო მოყოლა _ ბოლომდე მოუსმენ. მასთან მეგობრობა ჩემს ცხოვრებას ბედნიერებით ავსებს. ჩვენ ერთად გახარება უფრო  გვიყვარს, ვიდრე ვეწუწუნოთ(შევჩივლოთ)  ერთმანეთს წარუმატებლობებზე.  ის სიამოვნებით უსმენს ჩემი სპორტული საქმეების შესახებ ამბებს, შეუძლია მიატოვოს მთელი თავისი საზრუნავი და წამოვიდეს ჩემთან ერთად სტადიონზე საფეხბურთო მატჩის საყურებლად. მე მასთან ერთად უფრო ადვილად და მხიარულად ვცხოვრობ.

Учимся мы в разных школах, у каждого из нас есть друзья-одноклассники, но вот уже сколько лет я чувствую, что именно мой первый друг — настоящий друг. Во-первых, он никогда не подводил меня, не обманывал моего доверия. Во-вторых, Саша, как никто другой, понимает меня и всегда подскажет, как правильнее поступить. Мне никогда не надоедает с ним общаться, кажется, проводил бы с ним все дни напролет.

ჩვენ სხვადასხვა სკოლებში ვსწავლობთ, თითოეულ ჩვენთაგანს გვყავს მეგობარი-თანაკლასელები, მაგრამ აი უკვე რამდენი წელია ვგრძნობ, რომ ზუსტად ჩემი პირველი მეგობარი _ ნამდვილი მეგობარია. ჯერ ერთი, მას არასოდეს გავუბრიყვებივარ(მოვუტყუვებივარ), არ მოუტყუებია ჩემი ნდობისთვის (არ დავუღალატებივარ). მეორეც, საშას, როგორც არავის სხვას, ესმის ჩემი და ყოველთვის მეტყვის, როგორ მოვიქცე სწორად. მე არასოდეს მომბეზრდება მასთან ურთიერთობა, მგონია, მასთან გავატარებდი მასთან განუწყვეტლივ მთელ დღეებს.  

В жизни есть множество примеров настоящей, красивой дружбы. Пушкин и Пущин... Их преданность друг другу, искренность и верность в дружбе покоряют меня. И мне так приятно, что моего друга зовут, как и великого русского поэта, Александр. А я, хоть совсем и не похож на серьезного, известного человека — декабриста Пущина, как и он, — Иван. Мне кажется, что в этом есть что-то символическое. Но вот чему уж следует нам поучиться у этих замечательных людей, так это умению беречь дружбу. В уединенный  к поэту, которого предал даже родной отец, а все знакомые опасались упоминать его имя, приезжает единственный, верный Иван Пущин. Приезжает, не боясь ни доносов царю, ни косых взглядов петербургской знати.

ცხოვრებაში ბევრი მაგალითია ნამდვილი, ლამაზი მეგობრების. პუშკინი და პუშინი... მათი ერთმანეთისადმი თვდადება, გულწრფელობა და ერთგულება მეგობრობაში მიპყრობს/მაჯადოებს მე.  და მე ისე მსიამოვნებს, რომ ჩემს მეგობარს ჰქვია, როგორც დიდებულ რუს პოეტს, ალექსანდრე. ხოლო მიუხედავად იმისა, რომ მე საერთოდ არ ვგავარ სერიოზულ, ცნობილ ადამიანს _ დეკაბრისტ პუშინს, როგორც ის, _ მეც ივანი ვარ. მე მეჩვენება, რომ ამაში არის რაღაც სიმბოლური. მაგრამ აი რისი სწავლა გვმართებს ამ შესანიშნავი ადამიანებისგან, ესაა შეგეძლოს მეგობრობის გაფრთხილება. განმარტოებაში  პოეტთან, რომელსაც უღალატა თავისმა ღვიძლმა მამამაც კი, ხოლო ყველა ნაცნობს ერიდებოდნენ მისი სახელის ხსენებას, მოდის ერთადერთი, ერთგული ივან პუშინი. მოდის, ისე რომ არ ეშინია არც მეფესთან  დაბეზღების, არც პეტერბურგელი დიდგვაროვნების ალმაცერად ყურების.

Жизнь не испытывала еще нашу дружбу на прочность. Но я верю, что мы сохраним наше чувство дружбы на долгие годы и она всегда будет помогать нам преодолевать трудности.

ცხოვრებას ჯერ კიდევ არ გამოუცდია ჩვენი მეგობრობა სიმტკიცეზე. მაგრამ მე მჯერა, რომ ჩვენ შევინარჩუნებთ ჩვენი მეგობრობის გრძნობას მრავალი წელი და ის ყოველთვის დაგვეხმარება გადავლახოთ სირთულეები.